Olur ya yaşlanır insan. Yılların tozları yağar saçlarına, ağarırsın. Karlar da yağar elbet bahçemize. Baharı getirmeyi ihmal etme.
Olur ya... Sevgiler biriktirirsin kalbinde. Tüm dünyayı seversin belki. Belki de hiç... Bir boş tabure bırak gönlünden kopan. Sedef işleme bir sandık var içimde. Dantel süsleme eldivenler, parmak uçları sararmış, bir stiletto bir de boş resim çerçevesi, bir kağıt bir de kalem var içerimde. Her şey sevgilim... Her şey sana dair.
Bir intihar biçimidir yaşamak. Yalan değil sevgiler. Bahseder ya "Sevmek acı, gerçek acı. Benzer birbirine." Ölüm kadar gerçek bir sevgi besliyorum sana. Acımla sev beni. Belki sevda belki hasret gözyaşları çekeriz. Sen beni her yaşımda sev. Her şeyinle sevdim seni. Sevgilim! Her şey... Her şey sana dair.
Şimdi bir yaprak daha olur da rüzgarçanının haberiyle kopup yuvasından toprağa hasretine son verirse nefesini hissedeceğim. Olur ya bir su damlası ziyaret ederse penceremin pervazını bir de ben ağlayacağım pervasızca. Olur ya yad ederiz hasretine yahut sevdana akan yaşlarımı.
İşte burda bir ay ışığı vurur yüzüme. Ruhunun ruhumu okşadığı gece gibi bir gece. Küllerimiz karışır belki. Ah sevgilim!
Bak! Bak ömrümce her şey sana dair. Sen beni her yaşında sev.