Aynı duraklarda farklı zamanlarda.Hepte böyle işte sevgili fırtına.
Daha dün geçtim Eski Edirne Asfaltından,
sense daha da dün. Gün bitmek üzereydi.
Tüm sokakların çıkışlarında gözüm suretine rastlamak için sabırsızdı. Sabır neydi?
Sonra sonra işte gözüküverdin,
ve ben bir kez daha gerdûna borçlu çıkıverdim.Mühim değil, olur mu böyle?
Koştum, koştum, belki yollar unutur da ben yanı başına sualsizce ilişiveririm. Aramızda ne kaldı ki?İki yolun ortasında ben, nefes nefese.
Pembelikler sataştı yanaklarıma, vızır vızır arabalar.Şaştım kaldım cüretkarlığına,
Sahi nasıl bakabildin alelade bana?Gördün mü bari!Akıp giden arabalar her geçen saniye
gözümü korkuttu. Yolun ortasında ben,
sabırsız soğukta bekleyen sen.