Ölüm Defteri

   İnsan yaşı kac olursa olsun ;
          ağlarken kimsesiz bir çocuktur:))

Ağlamak bu kadar kolaysa , gülmek niye bu kadar zor ki...

 Sahip olduğum ama;
          hep başkanınmış gibi hisetiğim kalp sancımdın sen

"Belki bu gerçektir diye
           yaklaştığın her insan koskoca bir yalan:)"

"oyalan gönlüm oyalan;
          sahte dünyada bir çocuk gibi oyalan"
             

"Artık böyle oldum ben,
          biraz güvensiz,
          biraz hisisiz,biraz kimsesi,ama çokça sesiz,
          tepkisiz ve çokça şeye isteksiz"

"Bazen parmak uçlarına kadar ,
          Üzer mi hayat insanı!?
          :)Üzüyor işte"

"Gönül ne kadar affet
          dese de,
          kırgınlık baki kalıyor bazı konularda..."

"Nelere değiştim hayalini,
          bilseydin kalırdın sonsuza kadar!"

"Şartmı dudaklarımla kal demesi,
          gözlerim beni bırakma diye haykırırken...":)