Bence gülmeli insan kızsa da kırsa da kırılsa da gülmeli... Sebebi her neyse ona inat ben güçlüyüm der gibi...Hem  ne gerek var ki ben üzgünüm demeye eğer gerçekten değer verirse birisi kırmaz çünkü seni.Ve  herşeye rağmen değer vermeli insan değersiz hissettigin de dahi.Belki mesafe bırakmalı araya ama yine de gülmeyi bilmeli.Yok olmuyorsa hala işte o zaman siyahı olmalı malum şahısın yüzüne karşı neyse derdi susmamalı kumsalı içindekileri ve bitirmeli orda herşeyi arkasına dahi konuşmamalı... Çünkü arkada  bırakırsan birşeyi net olmaz eskisi gibi.Ne siyah kalır ne de beyaz....Gri yapmamalı insan kendini