Ne kadar zaman geçerse geçsin , kimse kimseyi unutamıyor.
Zaman bir şeyleri unutturmak yerine , alıştırıyor. İstesen de istemesen de mecburen alışıyorsun.
Çünkü hayat sana , alışmaktan başka seçenek bırakmıyor.
İçinde yok etmiyor ama var olduğunu da hissetmiyorsun tamamıyla.
Gidenle gidilmiyor, ölenle ölünmüyor ama kalınca yaşamak zorunda bırakıyor seni.
Ve o zaman anlıyorsun ki, alışmaktan daha zor bir şey varsa o da , kaldığın yerden yaşamaya çalışmaktır. Bunu anlatamazsın, izah edemezsin sadece yaşarsın.