ALYESKA-RN

''ne zaman kaybolsam bir haritaya bakar ve keşfedilecek daha fazla yerin olduğunu, yeni hikayelerin olduğunu ve yeni hayatların olduğunu kendime hatırlatırım.'' AJ.

kediciteyze1

Merhaba,  mizah ve aşk bu iki duygunun yoğun yaşandığı romantik komedi hikayemi okumak isterseniz, Deli Aşık, İnatçı Sevgili isimli  tamamlanmış hikayeme beklerim. :)   Başrollerde Engin Akyürek ve Eda Ece'yi düşündüm. Umarım ekranlarda da izlersiniz.  
          
          https://www.wattpad.com/993722153-deli%CC%87-a%C5%9Fik-i%CC%87nat%C3%A7i-sevgi%CC%87li%CC%87-1-i%CC%87ki%CC%87-can-d%C3%BC%C5%9Fmani

ALYESKA-RN

meğer ben harf harf yaşarmışım koca bir kelime sanırken kendimi...

ALYESKA-RN

ve tabi günaydın )))
Reply

ALYESKA-RN

@aleysa_1426  hayır. hayat bize bişeyleri hep ucundan gösterir biz kanarız hayata. o koca kelime sandıklarımızda nokta kadar küçük ve sonlandırıcıdır fakat bunu göremeyiz. sonra gün gelir bir olay olur o koca kelimelerin altında kalırız. o an işte meğer ben  harf harf yaşıyormuşumda hayat onu bana koca bir kelime olarak gösteriyormuş der ve bunu farkederiz. farketmeliyiz. bence böyle balım yanlışım varsa bilemem ama bende böyle ")
Reply

ALYESKA-RN

"Neden aklıma geliyor istasyon büfesindeki
          duruşun; 
          
          Hava soğudu
          -kasımın son günleri- 
          
          Kar yağacak, bembeyaz olacak
          unutulmuşluğum."

ALYESKA-RN

@aleysa_1426 benim dememle olmuyor seninde istemen lazım
Reply

ALYESKA-RN

@aleysa_1426  keşkeleri kovdukya biz en son yok keşke iyiki var bundan sonra ')))
Reply

ALYESKA-RN

Bana herkes umuttan bahsediyor siz bir ölünün ardından hep bir umut deyip her gün usanmadan cevap alamayacağınızı bile bile numarasını aramanın ne demek olduğunu biliyormusunuz... umut benim için bu işte dudağımda oluşan acı bir tebessüm sadece (((

ALYESKA-RN

Okul Bahçesi -
          Yağmurlu bir Kasım günü, Cebimde ıslanmış bir mektup, Zar zor toparlamışım kendimi, Sol yanım alev, alev, Seni bekliyorum okul bahçesinde, İçimde deli bir cesaretle, Hayatım boyunca unutamayacağım O ses yankılanıyor uzaklardan ve gittikçe yaklaşıyor, Merdivenlerde bir koşuşturmaca, Acı siren sesleriyle bir ambulans geliyor okulun bahçesine, Bilinmez bir korku kaplıyor içimi, Ve sedyede görüyorum seni rengin soluk bembeyaz, bir melek gibi, Koşuyorum hiç durmak sızın boş sokaklarda yağmura karışan göz yaşlarımla, mezarlıkta alıyorum soluğu Annemin başucunda, Bir yandan dua ediyorum, bir yandan kendime, kaderime kızı yorum, ben sevdiğim için mi ölüyor insanlar önce Annem şimdi sen, Sevmem bir daha kimseyi, Mezarlıkta biraz ağladıktan sonra eve gidiyorum, dua ediyorum sabaha dek, Ve ertesi sabah okulda alıyorum acı haberi küçük kalbin hayata dayanamayıp durmuş kalp krizi geçirmiş sin ve melek olmuşsun. Şimdi yıllar geçti hala aynı mahalledeyim, evlendim çocuklarım oldu, hatta kızım bizim okulda okuyor o bahçede geziyor, seni son gördüğüm yerde, Annemi her ziyaretimde, senin yanında uğruyorum, her seferinde iki gülle gidiyorum mezara, biri sana biri Anneme iki beyaz gül, hayatıma giren iki meleğe. Birde o mektup var senden kalan, Sana vermek için beklediğim o ıslak mektup hala saklıyorum onu, Merak ediyorsundur ne yazıyor diye, Şöyle başlıyor; 

ALYESKA-RN

Bunları yazı yorum çünkü seninle konuşacak cesaretim yok, sana saçma gelebilir ama öyle işte, Annemi kaybettikten sonra fazla çevrem olmadı yalnız gezdim hep, sessiz yalnız bir çocuk oldum , bu yüzden okulda deli diyende oldu bir sürü şey zırvalayanda oldu, ama sen, sen başkaydın benim için, Annemin gülüşleri vardı sende, belki bu yüzden farklıydın, seni her gördüğümde boğazım düğümleniyor konuşamıyordum bu yüzden bu mektubu yazma kararı aldım bilmiyorum cesaret bulup da vere bilir miyim sana, ha birde ricam var senden tek sen okursan sevinirim, sana olan hislerime karşılık vermesen bile aşkıma saygı duymanı isterim... Sen hatırlar mısın bilmiyorum ama, benim hiç unutamadığım bir gün var. Hani okul gezisine çıkmıştık ya, sıcak bir haziran günüydü, okulların kapanmasına sayılı günler kala, hayatımda ilk defa uzun bir yolculuğa çıkacaktım çok korkuyordum. Cam kenarında oturuyordum, korkularım epilepsi nöbetlerimi tetiklemişti, kriz geçiriyordum ve sen yaklaştın o an, gözlerinden süzülen bir iki damla yaşa inat, güçlü gözüküyordun. Elini saçlarıma atıp kulağıma fısıldadın " ölmek için çok küçüksün lütfen yaşa" dedin . Boynuma , yüzüme kolonya sürüyordun. Öğretmenler dahi panik olmuşken, sen o minicik kalbinle, minnacık ellerimle bana şifa olmuştun. O gün aşık olmuştum sana, evet sana aşığım...... Yazıyordu o mektupta, bak ben hâlâ yaşıyorum, bak hâlâ ölmedim. O gün, o minik ellerini tutup sana şifa olamadım, " ölmek için çok küçüksün" diyemedim. Sanki sen doğa üstü güçlere sahiptin, sanki orada bütün gücünü bana verip beni hayata döndürdün, sanki bu yüzden, benim yüzümden yorgun düştün... Sen, sen öldün. Maalesef ben hâlâ yaşıyorum... 
            ( Cem BOSTAN - Sana Adanmış Şiirler )
Reply