ARMINKJ0301

Selammm

yasiyor musun askim? bu soruyu sakasina sordum fakat simdi diyecekleeim de ciddiyim. konusmalar bolumune baktim ve, biraz durgun gozukuyordun. umarim ki, hayatin cok daha iyi ve guzel olmustur. umarim ki, istediklerin en kisa zaman da gerceklesir ve mutlu olursun. hic olmadigin kadar. ve sunu soylemek istiyorum, cok tatlisin. kalbin cok guzel. iyi gunler diliyorum. gunlerin senin kadar guzel ve iyi gecsin. bu sekil biraz fazla ergence gozuktu. ozur dilerim. 

Selam bebişkosuu 

Yaşıyor musunuz millet ben yaşıyomuşum yeni farkettim

Kendimi saçımı kesmeye ikna edemiyorum, birazda uzarsa neredeyse kalçalarıma gelecek saçlarım...

Bugünde saçmaladağıma, kendimi acındırdığıma ve kendimi pick me kızı gibi yansıttığıma göre bugünlük benden bu kadar.

Bir şeyden daha bahsetmek istiyorum. Kendime sürekli sınıfımda ve okulumda olmasa bile yaşadığım şehirde çok yakın bir arkadaşım var diyerek kandırıyorum, siktir etsene, aslında o benim "yakın" arkadaşım falan değil. Yakın arkadaş dediğin sen geride kaldığını düşünüp zor zamanlar geçirdiğini söylediğinde seni teselli etmeye çalışır, kendi zekiliğinden bahsetmez, biri hakkında yorum yaparken benim gibi zeki değil abartma senin gibidir o demez. Yakım arkafaş her buluştuğumuzda benim 1 dakika falan konuşmama izin verip, konuştuğum 1 dakikalık konuyuda geçiştirip 4 5 saat boyunca kendi sevgililerini ve yakın arkadaşlarını anlatmaz, okulda ve sınıfta arkadaşım olmadığını, sıkıldığımı bildiği halde kendisinin okulda ne kadar eğlendiği anlatmaz. Ben o hasta diye sürekli mesaj atarken o bana hasta olduğum için değil, yeni ppsinin nasıl olduğunu sormak için mesaj atmaz, yakın arkadaş dediğin ayda yılda bir mesaj atıp onda da ppsinin nasıl olduğunu, pardon :) arkadaşı ile birlikte çekindiği ppsinin nasıl olduğunu sormak için mesaj atmaz. Sadece arkadaşım yok diye ağlamamak için kendimi yakın arkadaşım olduğuna inandırmaya çalışıyorum sanırım, sırf tamamen kalbi kırık ve yalnız kalmış olmama inanmak istemediğim için. Keşke diyorum, keşke cidden yanımda olsanız. @Guln57143 yazıyorum ama sende aktif değilsindir büyük ihtimalle lwjdğsjdiakd

Özür dilerim, okuyup zaman kaybeden varsa. İçimi dökmek istedim sadece.

Korkuyorum çünkü hiç bir şey iyi olmayacakmış gibi hissediyorum, ağlıyorum çünkü bir anda bu kadar şey ağır geldi. Evet belki abartılacak şeyler değiller ama her şey bir anda o kadar üst üste geldi ki sadece ağlamak istiyorum. Okulda hiç bir şey anlayamadığım için ağlayacak gibiydim zaten, dershaneye gidip rehber öğretmeni ile konuşmak için beklerken bir anda ellerim titredi, ne olduğunu anlamadım ama yine hiç bir şey olmuyor ve olmamış gibi devam etmeye çalıştım, eve geldim dershane ve okuldan ayrı ayrı bir sürü kaynak istediklerini anlatırken hem dershaneye gönderiyoruz hemde dünya kadar para verip kaynak alıyoruz diye azar işittim, evet işten gelince ailem yoruluyor ve sinirli oluyor ama bende 8 saat boyunca aralıksız kafama bilgi sokmaya çalışıyorum, kapalı bir ortamda, öylece olduğum yerde oturarak. Ben de çok yoruluyorum ve eve gelince işin sinirinin benim üstümden eften püften sebeplerle çıkarılmasını istemiyorum. Ben cidden yoruldum, aralıksız her gün başım ve bacaklarım ağrıyor. Üstüne tüm gün biri ile daha uğraşmak zorunda kalıyorum, sözümü idnlemiyor, onun yüzünden azar işitiyorum ya da sınıftakiler garip konuşması yüzünden beni kötü biri gibi algılıyor, cidden umrumda değilmiş gibi davranıyorum, hiç bir şeye tepki vermiyorum, kendime sürekli ne olmuş yani siktir et, inanıyorum ben yaparım diyorum, demeye çalışıyorum ama cidden gerçek hayata dönünce bir anda hepsi çöküyor, ne kadar denersem deneyeyim. Ben cidden çok yoruldum.

Demek ki içileceği yokmuş kahvenin, yine de en azından saçlarıma değil üstüme dökülseydi dökülecekse bile...