"Annika!" Ik zag Elena zwaaien, waardoor ik moest lachen en naar haar toe liep "Hey El! Waar is Roos?" "Roses? Heeft ze dat dan niet verteld?" Elena keek bezorgd, Ik schudde mijn hoofd "Is er iets aan de hand? Wat is er met haar?" Gelijk begonnen er scenario's in mijn hoofd te spelen. 'Was er iets met haar moeder? Was ze weer terug naar haar dimensie?' Waarom had ze niks gezegd?! "Ze moest vluchten er was iemand van haar dimensie ofzo.. Het was nogal onduidelijk. Ik maak me zorgen" fluisterde Elena in mijn oor. Ik dacht na er was iemand voor haar gekomen maar waarom moest ze dan vluchten? Dat was toch iets goeds? "laten vanmiddag even naar hun kamer gegaan, misschien is haar moeder er nog? Dan kunnen we het vragen" "oké is goed, maar het lijkt me sterk hoor"

"Okey did everyone have a good Holliday? Does anyone want to tell what they did? Why don't you come to the front Elena, tell us what you did? I'm sure you have something interesting to tell." Naast me zat Elena, en ik zag aan haar dat ze zenuwachtig was. "Succes!" zei ik voor ze opstond en voor de klas ging staan. "Tell for example something about the outside. Not many people can say they have been captured by demons and still be alive!" De klas moest lachen en de grootste helft van de klas leek nog geïnteresseerd ook. Maar ik leefde met Elena mee. Ze vertelde het niet eens aan mij, dus laat staan aan de klas. 
Elena moest slikken en friemelde aan de mouw van haar uniform. "Ehm..I.." Ze slikte nogmaals. "Why don't you tell about your past Miss Amelia?" Zei Elena uiteindelijk, in een poging eronder uit te komen.  Amelia keek even moeilijk. "I don't.. I won't do that Elena. I asked you, didn't I?" "Yes you did. But to write about it, is different than to speak about it! You know that!" Elena praatte steeds harder en rende toen het lokaal uit. Niet lettend op dat ze de deur te hard dicht sloeg, ik stond op en rende haar achterna hier zouden we later nog problemen mee krijgen.