AdemAktas

Evet arkadaşlar bir kitap yazmaya daha başladık. Okumanız ve düşünmeniz beni mutlu eder şimdiden teşekkürler ve hayırlı sahurlar

AdemAktas

Nun harfi gibi sevdam
          Elifim, nurum, etrafında yanıp tutuşan sevdam
          Etrafında dönüp dolaşıpta dokunamadığım elifim
          Kırmaya korktuğum sevdam...
          ********
          Nun harfini bilir misiniz dostlar? Ortada Elif'ten kopan bir parça, etrafında ise o parçaya dokunupta daha da kırmaya korkan Elif'in ta kendisi. Etrafında dolanır da durur. Ne var ki asla dokunamaz. Canından düşmüş bir parçayı daha da kırmaktan korkar. 
          
          ********
          
          Elif her şeyin başlangıcı
          İlk söz, ilk sevda, ilk ateş...
          Her harfin doğasıdır Elif
          Sevdadan eğilir bükülür vav olur
          Düşen canına pervane olup nun olur
          Elifim, başlangıcım, sabır yolum...
          ***
          Gökyüzü ne de kabarmış öyle
          Birazdan içinde kalan her şeyi dökecekmiş gibi
          İçini karartmış, sıkmışta dermanı kalmamış gibi
          Ah sabrımın başlangıcı, Elifim, sabrıma dermanım
          Ne de şanslı değil mi gökyüzü
          Birazdan tüm derdi Elifine kavuşacak
          Kavuşacak ve toprakta buram buram sevda kokacak
          Bizde böyle kokacağız Elifim, etrafımıza sevda yayacağız...

AdemAktas

@tayyibezehraerdogan7 teşekkür ederim kitabımada beklerim :)
Reply

tayyibezehraerdogan7

@ AdemAktas  güzel olmuş 
Reply

AdemAktas

Birgün, ağacın ardına saklanmış, yağmuru izliyordum
          Yere düşen herbir damlanın içindeki nuru gördüm
          Hepsi, herbir tanesi; toprağa, sevdiğine hasretle düşüyordu
          İşte o zaman yağmur damlalarının sırrına kavuştum
          İşte o zaman anladım ki sevdanın ardına saklanmış
          Sabrın dönüşünü izliyordum...
          
          ***
          
          Yine o gün, sevdaya saklanmış, sabrı izlerken
          Birden öyle bir şey oldu ki
          İçimden sadece "Allahu ekber" demek yetti
          Yağmur dinmişti...
          Güneş ışıkları süzülüyordu aradan
          Ve işte o an kalbim yerinden çıkacak gibi oldu...
          
          ***
          
          Rengarenkti...
          Saf yağmurun ardından, görüntüsüne doyulmayan bir şey çıkmıştı
          Meğersem tek ihtiyacı güneşmiş, dua imiş...
          İşte o zamanda gökkuşağının sırrına kavuştum
          Sonsuzluktan gelen, dua ile gelen bu sırra kavuştum
          Anladım ki sabır ile demlenen sevda
          Dua ile gerçek aşkı buluyormuş...