kœ

sadece sessizce durdum ve öylece izledim bir meleğin ellerindeki kaderimin sökülüşünü

hissettiklerini içinde boğmak

sis dağıldığında gidiyorum

bana kalpsiz diyorlar 

çiçeklere kıyma

bir duman çek ben gitmeden

getirdin bizi ne hâle

korkarken kendimden, titrerken ellerim 

geçmişte yaşıyorum 

çünkü gidenler dönmedi