Kime sorsam,
Özün de iyisin dediler
Peki iyilerden neden hep gittiler...
Neden Anne, söylermisin...
...
Ben, Seni sever gibi sevdim anne
Ama senin gibi kimse kalmadı...
Gittiler, tükettiler Beni...
Biliyormusun anne
İçimde bir çocuk var deyip sevdikce,
Tokadı eksik etmediler çocuk Yüreğimden.
Ben sevdikce öldüm anne
Çok sevdim...
Ölürcesine sevdim.
Ölürüm dedikce,
geber demeselerdi, çok da sevecektim...
....
Biliyormusun anne,
Utanıyorum kendimden.
Yerin dibine girecek kadar utanıyorum.
Çünkü hep gurursuz oldum
Çünkü ben gururumdan ziyade
gurursuzluklarıma utanıyorum.
Utanıyorum çünkü,
Varlığımdan rahatsız olanı,
Varlığım yapıp sevdim...
...
Biliyormusun Anne, Ben çok sevdim.
O kadar hasret kaldım ki
O kadar özlemler duydum ki
Kokusunu bıraktım,
Sesini duysam içime çekiyordum..
Çok sevdim işte, çok...
Toprağı sever gibi sevdim.
O kadar çok sevdim ki
Ölürken, üstüme atılmasını
bekleyecek kadar...
....
Oysa Anne,
Ben çok severdim.
Çok hayallerim de oldu.
Mesela göz göze bakıp,
öylece uyuya kalmak.
Bir simiti ikiye bölmek,
Küçük bir evde
koca sevda yaşamak gibi...
...
Biliyormusun Anne,
Tenime batan cam kırıkları
gibi artık içimdekiler.
Çıkarsam da acıyor,
Çıkarmasam da acıyor...
Ben hep Sevdalara küskünüm anne
Ya birine geç kalıyorum,
ya da ,
geç kalmışlığımın
uzaklara dalışını seyrediyorum.
...
Ben Adam olmam Anne.
Seversem yine,
Acımdan mutlu olanı severim.
Ama öyle bir severim ki
Sırf mutlu olsun diye,
Göz bebeklerim de
sigara söndürecek kadar severim.
Neyse anne
Herkes Bedeni seviyor ya
Ben Halen Yüreğe sevdalayım...
Ve ne kadar çok mutluluk istediysem,
O kadar çok yalnızlık aldık çok şükür..