Ahusan_5

         Yeni bölümden
          	-ee kızım kalıyorsun değil mi?
          	-be,,been ee şey şey efendim 
          	Elbette hayır diyecektim ama nasıl nasıl kırmadan demeliydim. derken az önce bir hışımla çıkıp giden Emir Ervan girdi kapıdan aynı öfkeyle hatta daha fazlasıyla. Gözü kimseyi görmüyordu bana doğru yöneldi hızlı adımlarla bana yaklaşıyordu.
          	Sen dedi öfkeyle gözlerime bakarken. 
          	-sen kim olduğunu zannediyorsun. Elleri ile tuttuğu kolumu öylesine öfkeyle sıkıyorduki canım çok yanıyordu. Berzan ağa bırak kızı diye öfkeden deliye dönerken kuzeni de Emiri çekiştiriyordu bırakması için. 
          	Bir anda itti beni. Alttan yukarı süzerken iğrenerek bakıyordu. Devam etti o iğrenç sözlerine. 
          	-sen benim kardeşimin değil odasında kalmak oraya layık olmak onun kusmuğu bile olamazsın. Şu haline bak zavallı olamayacak kadar bile rezil bir mahlukatsın. 
          	Duyduğum sözler karşısında neye uğradığımı şaşırmıştım. Sonra yine sertçe kollarımdan tuttu. Bu adamı bugun kimse durduramıyordu öfkesinden deliye dönmüştü. 
          	Kapıya kadar sürükledi beni sonra kapının yanına yere itti. 
          	-senin yerin orası! Derken elleri titriyordu öfkeden. 
          	Anlıyordum onun öfkesini elbette kardeşinin odasında kalmayacaktım kalamam da zaten. Ama bu yaptıkları onun kadar beni de öfkelendirmişti. Önce beni öldürmeye çalıştı sonra da kapıya attı sanki eski bir eşya gibi. 
          	Kendime hakim olamadan bir anda “kabul ediyorum Berzan Ağa” deyivermiştim.

Ahusan_5

         Yeni bölümden
          -ee kızım kalıyorsun değil mi?
          -be,,been ee şey şey efendim 
          Elbette hayır diyecektim ama nasıl nasıl kırmadan demeliydim. derken az önce bir hışımla çıkıp giden Emir Ervan girdi kapıdan aynı öfkeyle hatta daha fazlasıyla. Gözü kimseyi görmüyordu bana doğru yöneldi hızlı adımlarla bana yaklaşıyordu.
          Sen dedi öfkeyle gözlerime bakarken. 
          -sen kim olduğunu zannediyorsun. Elleri ile tuttuğu kolumu öylesine öfkeyle sıkıyorduki canım çok yanıyordu. Berzan ağa bırak kızı diye öfkeden deliye dönerken kuzeni de Emiri çekiştiriyordu bırakması için. 
          Bir anda itti beni. Alttan yukarı süzerken iğrenerek bakıyordu. Devam etti o iğrenç sözlerine. 
          -sen benim kardeşimin değil odasında kalmak oraya layık olmak onun kusmuğu bile olamazsın. Şu haline bak zavallı olamayacak kadar bile rezil bir mahlukatsın. 
          Duyduğum sözler karşısında neye uğradığımı şaşırmıştım. Sonra yine sertçe kollarımdan tuttu. Bu adamı bugun kimse durduramıyordu öfkesinden deliye dönmüştü. 
          Kapıya kadar sürükledi beni sonra kapının yanına yere itti. 
          -senin yerin orası! Derken elleri titriyordu öfkeden. 
          Anlıyordum onun öfkesini elbette kardeşinin odasında kalmayacaktım kalamam da zaten. Ama bu yaptıkları onun kadar beni de öfkelendirmişti. Önce beni öldürmeye çalıştı sonra da kapıya attı sanki eski bir eşya gibi. 
          Kendime hakim olamadan bir anda “kabul ediyorum Berzan Ağa” deyivermiştim.

Ahusan_5

Yeni bölüm alıntı=
          Derin bir iç çekerken camdaki yerinden oynamamış olan Emir Ervan'ı gördüm. bakışları değişmiş derin korku dolu gözlerle bana bakan adam o muydu? gerçekten buna şaşırmıştım işte şimdi bu büyük bir şeydi o öfke dolu gözlerde başka bir duygu da barınabiliyormuş. 
          
          bu biraz önce bana yaptığı unutacağım anlamına elbette gelmiyordu. çıkarsam şurdan buna onunda hesabını elbette soracaktım! her nekadar bana kurtuluş bileti vermiş olsa da bunun hesabını verecekti, hiç olmazsa Enes için verecekti, bu koca yürekli çocuğa bu korkuyu yaşattığı için verecekti.  elimi masanın üzerine dayadığımda dokunduğum şeye baktığmda onun bir kadeh olduğunu farkına vararak onu elime aldım. belki içinde bir şey yoktu ama bu öfke canavarına buranın hesabını soracağımın sinyalini vermek için yeterli bir objeydi. kadehi elime alarak cama doğru döndüm zorla, elimi kadehle birlikte başıma kadar kaldırarak yükselttim. bu  ona verdiğim bir fragmandı. elimi indirmemiştim halen gözlerine daha içten bakarak ne kadar ciddi olduğum konusunda da uyarıyordum. 
          
          ellerini cebine sokmuş, dimdik duruyordu karşımda. bana bakarak gülümseye başladı, sanki hoşuna gitmiş gibiydi..