Ne de güzel demiş şair "Bu sessizlik sağır edici " diye .Hayatımdaki sessizlikler de beni sağır etti çoğu zaman.Yalanlar ,kötü bakışlar ,ihanetler .Hepsi sessizdir aslında ama etkileri çığlıklarla eş değerdir.Ben de sizlere içimdeki sessizlikleri duyurmak istedim sadece .Çünkü artık onları susturamıyorum  .Evde ,sokakta aklınıza gelebilecek her yerde konuşuyorlar. Ben de konuşan her bir sessizliğimi bir karakter benzeterek yeni insanlar türettim içimde .Kötü adam ,masum kız ,iyi kalpli anne hatta evin gözü yükseklerde, ev sahibini baştan çıkarmak için her türlü kötülüğü yapabilecek hizmetlisine kadar her bir sessizliğime bir rol verdim .Bu sayede bir az olsun uzaklaştım dünyadan.Kendi sessizliğime odaklandım sadece .Herkes yalnız kaldığında üzülür. Neden tek başımayım? diye kendine bir sürü sorular sorar .Ama ben yalnız kaldığımda bile yalnız olmadığımı biliyorum.Hatta kimse yokken daha kalabalık içim.Ve ben o sessizliği kalabalıklardan daha çok seviyorum.Beni bir şeyler yazmaya iten en büyük etken bu oldu .Diğer insanların aksine sessizliğimin sesini kısmadım .Onun sesinin son sonuna kadar açtım ve onu dinledim.Uzun lafın kısası sessizliğinize kulak verin .O sizi olmak istediğiniz yere götürecektir ...