uzun bir sure yok olmak istiyorum. iyilesmek istiyorum ve sanirim yazimi iyilesmek icin kullanmam gerekiyor. dogru kisi degil, hic olmadi zaten. yalanlarindan da biktim benimle oynamasindan da. artik hicbir sey anlamiyorum, hicbir sey bilmiyorum. bana ne yaptigini gorsun isterdim anlasin isterdim ama anlamayacak kadar da isteksiz oldugunu dusunuyorum. bunu oylesine de soylemiyorum zaten. ne dedigimi, ne yaptigimi biliyorum. beni bir kere kaldirip rafa koymus, neden ikinci kez yapmasin ki? beni ne hale getirdigini fark etsin isterdim, gercekten isterdim. ben boyle biri degildim. aylardir ruh gibiyim yasiyor gibi degilim. aslinda beni o koydugu raftan defalarca kez alip yere firlatti, bile isteye. derdi neydi bilmiyorum. paramparca etti beni. olmedim belki ama olmeyi cok diledim. onun yerinde olmayi hic dilemedim, asla istemedim ama kalbimin agrisindan aptala dondugumde yok olmayi belki de yuzlerce kez istedim. her seyi denedim, hep sordum kendime ama cevap alamadim hicbir zaman. vazgectim. ve birden cikip geldi. neden? neden onceden de istedigin halde o gun geldin? neden onca gun icinde o gun geldin? neden daha once degil de o gun? biliyordum bunu yapacagini. dedim ya, o mesaji okudugum an gordum her seyi. biliyordum onun derdini, gormedigi seyler gordum, okumadigi mesajlar okudum. hakliydim, haksiz saydi beni bir sey demedim. soyleyemez miydim? soylerdim, gosterirdim ama yapmadim. iyi ki de yapmadim. ben onun icin gelip gececegim. ben onun icin hicbir zaman bir sey olmadim. bana hicbir zaman durust olmadi. aptal degilim ben. hepsini, her seyi gordum. ben onun icin neyim bilmiyorum ama denizde damla bile olmadigimi biliyorum.
