Bu sabah galiba bugüne kadar gördüğüm en garip ve en karanlık rüyayla uyandım. Tabii ki kabus bu yoksa buna rüya denemez...
Burada kitap yazanlara hayret ediyordum Nerden akıllarına geliyor da yazıyorlar diye. Galiba ilham kendiliğinden geldi ama ben yazar mıyım şüpheli. Burayı not defteri gibi kullanmamın sebebi ise biraz da unutmamak.
Peşimdekilerin ısrarlı ve öldürmeye odaklı takibinden kurtulabilmek için ve bir de benden başka kimse zarar görmesin diye kendi kendimi yaralayıp öldürmek için uğraşıyorum. Sonu baştan belli bir kara film. Bileğime kesikler atarken yoğun acılar hissederek uyandım ve bir de yanımda beni en çok öldürmek isteyen, ona aşık olduğumu sandığım o erkeğin su yeşili gözlerini görerek uyandım. Gerçek hayatta yaşamadığım derece yoğun aşk hissinin olduğu rüyaya bak :) Ne ironi ama. Hala gördüğüm şeylerin acısını, derinliğini unutamadım.
Umarım tekrar uyuyabilirim.
Belki bu not kendi kendini imha eder.
