Seviyorum seni.
Canımdaki yaşayan can gibisin.
Her an seninle yaşıyorum.
Karanlık gecemde gözlerin bir yıldız gibi parlıyor gözlerin.
Sevginin sıcaklığı süzülüyor yüreğime.
Seni sevmek için kalbimdekiumut kırıntılarını senin yüzündeki tebessümlere yüklüyorum.
Seninle, iki ayrı bedeninin tek kalbindeki bir sevdayı yaşıyoruz.
Sana söylediğim her kelime,
sana okunan her şiir senin
kalbindeki sevgiyle güzelleşip özel bir sevda oluyor.
Sevdalıyım sana. Seni sevmek bir kuru ekmeği paylaşmak gibi.
Her lokmada daha çok seviyorum seni.
Yıldız olup senin karanlığında gözlerinde kaybolmak
belki senin sevginde nefes almak,
yalnızlığa perdeleri çekip mutlulukların
gölgelerinde serinlemek seni sevmek.
Seviyorum seni demekten öte senin
için yaşıyorum bu hayatta.
Öyle tutulmuşum ki sana anlatamam.
Daha çok sevmek için yüreğine konakladım.
Bir misafirdim ilk önceleri ama artık öyle değil,seni, senin kalbinde yaşayarak seviyorum.
Dertlerimi sende unutup, acılara seninle gülümsüyorum.
Senin gül yüzünde umutla bakıyorum artık yarınlarıma.
Uçurumun kenarında solmayı bekleyen bir çiçekken,
senin sevginle yeniden mutluluklara tomurcuk açıyorum.
Her sabah perdeleri aralayıp günışığıyla
sevgini dolduruyorum dünyama Sen farklısın.
Canımsın, nefesimin mutluluk rengindeki suretisin,
sevdanın en güzel meleğisin.
Kalbimdeki tek can, hayata dair tek umudumsun.
Seninle yaşayıp, hayata yine seninle bakıyorum.
Seni düşündükçe sevdan daha da büyüyor kalbimde.
Oturduğum kayaların üzerinde,
gözlerim ufka senin gözbebeklerin geliyor, gözlerimin önüne.
Gözlerin ufkumda büyüdükçe satırlara dökülüyor sevdan.
Her hecede her sözcükte seni yazıyorum.
Sen nefes aldıkça ben mutlu oluyorum buralarda.
Seni sevmek öyle güzel ki anlatamam.
Çünkü nedeni yok bu sevginin bir şeye
bağlı olarak sevmek istemiyorum seni;
seni sadece sen olduğun için seviyorum.
Eskiden hep “Ben.” diye başlardım cümlelerime,
şimdi “Biz.” diyorum. Sen ve ben yani biz, yani ikimiz.
Yani geleceğimsin benim. Her şeyimsin.