Ben ayni sarkiyi 100 kere dinleme manyakligi olan, sabah suyu yuzune carparken suyun bileklerden dirseklere akmasina uyuz olan, buzdolabini actiktan sonra bos bos bakip kapayan, kulaginda mp3 ile gezerken klip tadinda yuruyen, cift bolmli cakmakta her iki tarafta gaz seviyesini dengeleme ihtiyaci duyan, girdigi kapali bir mekanda ilk once cikis kapisinin nerede oldugunu arayan, masaya oturdugu zaman ilk olarak ayaklarini koyacak yer arayan, kucukken radyodan kaset dolduran, iki eli doluyken elektrip dugmesini burnuyla acip kapayan, otobusu kacirinca gurur yapip arkasindan kosmayan, hayatinda hic lost izlememenin eksikligini hissetmeyen, yolda giderken kaldirimdaki kare taslarin cizgilerine basmamaya ozen gosteren, gulunmemesi gereken yerde gelen gulme krizinin verdigi aciyi bir cok kez yasamis olan, bir turlu insanlara guvenmemesi gerekirken her defasinda ayni hataya dusen, kazanmisliklari ve kaybettikleriyle guclenen hayati sil bastan yasamayi secen koca dunyanin bir nedeni de ben olayim diyen bir insanim.