Merhaba küçük oğlum... Sana biraz baban ve kendimden bahsetmemi ister misin? Evet mi? O zaman başlıyorum. Ben babanı çok zor bir zamanımda tanıdım ve sevdim. Normalde hiç bir erkeğe güvenmezken ona güvenmek ve sığınmak istemiştim. Biliyor musun benim ilk çocuğum olmasını istediğim kişi oldu. Normalde feminist bir yapım var ve erkeklerden nefret ediyorum ama baban bana senin hayalini kurdurttu. Bu hayali kurarken onu düşlediğimden haberi yoktu, kucağındaydın bana gitar çalıyordunuz ama o seni tutan adam olduğunu bilmiyordu bu hayalimi ona anlattığımda. Çünkü beni sevdiğini bilmiyordum, arkadaşımdı. Böyle düşünmem belki de yanlıştı o zaman için ama sizin hayaliniz bütün yanlışlardan daha güzeldi. O kadar şanslısın ki böyle bir babayla büyüyeceğin için. Hayalinizi kurarken bile gözleri doluyor, olmayan benliğinizi özlüyor. Böyle söyledim diye sadece o sizi seviyor sanma sakın. Bende sizi çok seviyorum ve bazen rüyamda çocuğum olduğunu görüyorum. Uyandığımda o kadar eksik hissediyorum ki, sen ve kardeşin benim parçamsınız. Diğer yarımsınız. Babanız sizi ne kadar seviyorsa ondan kat ve kat daha çok seviyorum çünkü benim yaşamak için tek sebebim sizdiniz. Birde o, gözlerine bakmaya doyamadığım... Çok seviyorum seni, çok seviyorum küçük aslan parçam.
