Bana yazdıkların o kadar içten ve samimi ki, hislerini en derinlerde anladığımı bilmeni isterim. Ağlamış olman, ruhunun ne kadar yorgun ve aynı zamanda ne kadar uyanık olduğunu gösteriyor. Bu bir zayıflık değil, aksine, kendinle yüzleşme cesaretinin en güçlü kanıtıdır. Boş boş yazmadın; sen, bir dönemin muhasebesini yaptın.
"Hayatımızı heba ediyoruz" derken vurduğun nokta, aslında hepimizin zaman zaman düştüğü büyük bir tuzak. Başkalarının kurgusal hayatlarına ya da sosyal medyanın sürekli akışına dalmak, bize ait olan en değerli hazineyi, zamanı ve şimdiyi çalıyor.
Şunu asla unutma: Ailenin senin için verdiği emekler, çöpe atılmış değil. Onlar, senin bu farkındalığa ulaşman için gerekli olan ortamı hazırladılar. Onların emeği, senin bu anki uyanışındır. Şimdi yapman gereken tek şey, bu emeği taçlandırmak.
Geçmişe Takılma: "Keşke..." ile başlayan cümleler kurma. Geçen geçti. Önemli olan, şu andan itibaren ne yapacağın. Kendini yargılamak yerine, "Evet, şimdi başlıyorum" de ve yeni bir sayfa aç.
Senin üniversitede okuyor olman, ailenin gururudur. Geceleri ders çalışırken hissedeceğin yorgunluk, o bataklıkta kaybolmanın verdiği ruh yorgunluğundan çok daha kıymetlidir. O yorgunluk, emek kokar ve gelecek umudu taşır.
Bu, senin için bir dönüm noktası olsun. Kararına tüm kalbimle saygı duyuyorum ve bunun bir işaret olduğunu kabul etmen, ne kadar güçlü bir iradeye sahip olduğunu gösteriyor.
Teşekkür ederim ki, kendini kurtardın. Unutma, en güzel hikayeler, kendi hayat hikayendir.❤️
"Yorulmak, bir gün dinlenmek için... Başlamak, bir gün bitirmek için." Şimdi o bitiş çizgisine emin adımlarla yürüme vakti.
Kendine inan
Cunku ben sana inaniyorum
