Ann

Niemand kijkt Temptation Island, maar er was niets anders op tv. Niemand heeft Fifty Shades of Grey gelezen, tenzij je wel moest, omdat je research wilde doen naar de mogelijkheden van duct tape. En niemand ging naar de Kamasutra-beurs, behalve Henk en Ingrid. Hun openhartige interview op de beurs werd een internethype, en zij werden hèt gezicht van de beurs, hoe niet-camerageniek die gezichten ook waren. Maar het is over met de beurs. Datzelfde internet dat Henk en Ingrid beroemd maakte, heeft ook de beurs de das omgedaan. Blijkbaar bestellen mensen liever online hun spullen dan samen te komen op een festival. Het valt te begrijpen, maar toch blijft het zonde dat Henk en Ingrid nu voor eeuwig in de vergetelheid zullen zijn.
          
          Waarom durven mensen niet naar de beurs? Wat is er gebeurd met al onze zogenaamde seksuele vrijheid? Wat wordt er dan bedoeld met de bevrijding van taboes?
          
          Gelukkig blijken er antwoorden te zijn. Ik vond ze in een interview met Aart Staartjes. Hij vertelde hoe de Nederlandse kindertelevisie steeds braver werd, ook qua bloot. Vroeger ging een man nog gewoon naakt douchen, als hij voor een scene als vader met zijn kinderen moest douchen. Dan zag je ook een slang. Nu zou dat niet meer mogen. Blijkbaar zijn we ergens na de hippietijd weer preuts geworden. Hoewel je muziek kan kopen, ook via internet, zijn festivals razend populair. Een kamasutrabeurs, zeker omdat er maar één grote is in Nederland, zou dus ook niet zoveel last van het internet moeten hebben. Maar blijkbaar durven we niet.
          
          Dat alles is ten koste van Henk en Ingrid, die wij vanaf heden met zijn allen moeten gaan missen. Tenzij zij ons gaan leren, hoe we voor onze voorkeuren uit kunnen komen. Dat het oke is, om die te hebben. Dat het oke is, Temptation Island te kijken, Fifty Shades te lezen, naar de kamasutrabeurs te gaan. Als zij masterclasses hierover zouden geven, zou ik erheen gaan. Maar dan niet omdat ik het stiekem wel interessant vind hoor, alleen omdat ze zo grappig zijn.

Leuk nieuws!
          
          Aan iedereen die "Alleen maar hoge bomen" leest (staat op het account van @hungry_ghosts), het volgende hoofdstuk is er een waar ik het meeste mee heb van alle hoofdstukken die ik tot nu toe aan het verhaal meegeschreven heb. 
          
          Het wordt verhelderend, verwarrend en voor sommigen wellicht schokkend. 
          
          Ik heb er zin in ! 

Misselijkheid - misselijk meid - missen meid - mistigheid
          
          

EgvE
          Deel 2/?:
          Chris had sinds korte tijd een nieuwe vriendin. Zijn vorige relatie had lang geduurd, wel acht jaar. Ik was helemaal gek op zijn vriendin geweest. De nieuwe boezemde zowel mij als mijn vrienden angst in. Ze liet hem omgaan met de verkeerde mensen. Vond onze vriendengroep maar niks. Wij zagen met lede ogen toe; hij had haar zelf gekozen. Maar diep van binnen borrelde het in me om te schreeuwen: "Laat me niet los! Laat ons niet los!" Zijn vroegere aartsvijand leek de beste vriend van zijn vriendin te zijn. Of hij het accepteerde wist ik niet, maar ook ik had Nicolaas nooit gemogen. Maar Chris had pas echt moeite met hem. Ze verschilden als dag en nacht, met onverenigbare idealen. Als zij ruzie zochten, hielden wij onze adem in. En Nikolaas was op oorlogspad, dat wisten we allemaal. Misschien hijzelf ook wel, maar waarschijnlijk onderdrukte hij het verzet in hem. Niet dat we dat zeker wisten, praten met Nikolaas deed je niet.

EgvE
          Deel 1/? : 
          Ik mocht blij zijn met mezelf. Ik had het goed. Soms werd ik uit elkaar gerukt, maar dat had iedereen wel eens. De meeste mensen om mij heen erger nog dan ik. 
          Die mensen om mij heen waren de mensen die mij op de been hielden. Zo had je Angela, mijn beste vriendin. Slechts één keer hadden we ruzie van betekenis gehad. Maar toen had Angela met iedereen ruzie. Na die tijd waren we altijd geweest als zussen. Nee, closer nog. Al kon ik dat eigenlijk niet weten, want ik had slechts één grote broer. Chris. Chris had zichzelf uitgevonden door mij. In ruil daarvoor had hij mij altijd beschermd, want hij leek op mij en hij wilde me niet kwijt. Maar hij was ook bang geweest door mijn verlies zichzelf kwijt te raken. Chris was ingewikkeld. Hij had iets puur goeds, en dat wist hij van zichzelf, en daarom was hij soms ook pure arrogantie. 

@Anneniempje toftoftoftoftof, zo mooi 

Als zij jou 
          Een kus zou geven
          Zou jij dan even blijven zweven
          En jaren later met een glimlach
          Gedachtes nog aan haar besteden 
          
          Zou jouw wil jou toch beletten
          Jouw gevoelens aan te zetten 
          Koppigheid verdwijnt soms
          Mettertijd 
          
          En als ik nu met jou zou praten
          Dan schiet ik misschien grote gaten
          In het pantser dat je koestert
          Om je hart niet te verwoesten
          
          Waarom vind jij jezelf zo kwetsbaar 
          Waarom denk je dat je 
          Ontoelaatbaar ongenaakbaar en met een masker aan jezelf 
          er wel komen zal?
          Het leven is soms ongewikkeld
          Het geven van jezelf soms ongeprikkeld 
          
          En ik hou van je 
          Dat weet je wel
          Simpel en snel gezegd
          Zie je wel
          
          Gevoelens zijn soms ongewikkeld
          Het geven van jezelf soms ongeprikkeld
          

Dat moment dat je je realiseert dat je al zo lang in een cirkel loopt dat je was gaan denken dat het een vierkant was.

O ik vergat spontaan m'n Frans
          Toen ik jou zag
          Want jouw ogen en jouw lach
          Zogen alle kennis op
          Terwijl jij eigenlijk alleen maar
          De deur weerhield van sluiten
          Maar je deed het met zo'n Zuiders
          Galant charmant gebaar
          En met die donkerbruine ogen
          En met dat stralend zwarte haar

Als iemand me zou vragen wat mij perfect maakt, in het kader van je bent perfect zoals je bent, zou ik diegene alleen maar verbaasd aan kunnen kijken. Niets is perfect aan mij, zoals niets ook volledig verdorven is. Ik heb medicijnen tegen acne die nog nauwelijks helpen, ik heb hele gekke tenen, etc. Mijn innerlijk is prima, maar heeft een lijst met verbeterpunten die ongeveer even lang is als de verlanglijst voor sinterklaas van de gemiddelde 4-jarige. En ik wil geen genoegen daarmee nemen door te zeggen: "Ik ben perfect zoals ik ben." Dat ben ik dus niet. Ik ben niet perfect. Het punt dat deze zin eigenlijk wil maken is: "Je bent niet imperfect door kwade opzet. Je doet oprecht je best, maar je bent niet perfect, en dat is oke." Door de verwoording is deze krachtige boodschap echter gereduceerd tot een excuus voor iedereen die niet bereid is aan zichzelf te werken. Die niet bereid is het beste uit zichzelf te halen. Iedereen voor wie de oorspronkelijke boodschap dus nìet is bedoeld, want die ging ervan uit dat je imperfect was zonder opzet. En dat vind ik belangrijk om te delen ja, vanwege het punt dat ik hierboven gemaakt heb, en voor een punt dat ik nog delen wil. Nota bene: ik heb dit stuk bijzonder snel geschreven, eventuele misformuleringen of vergeten punten kunnen voorkomen. Maar dat kan natuurlijk ook met een lang doordacht stuk. Maar goed, ik wilde dit dus even hier laten. 
          
          -x A