rocketqueen

Wszystkiego najlepszego, Kirk! ❤️ 

zastanawia mnie to, czy ktoś mnie tu jeszcze pamięta, nie było mnie tu ponad rok, bądź nawet prawie dwa lata 
          
          mam nadzieję, że mimo tego, że będąc tu bardzo aktywną miałam 15/16 lat, a teraz już za kilka miesięcy  19 nie zmieni dużo, wprawdzie still jestem tak samo szarpnięta na umyśle, tylko teraz już z wybranymi studiami, zbliżającą się maturą i prawem jazdy (soreczka no, musiałam się pochwalić)
          
          ostatnio miałam reunion i wróciła mi faza na metal i rock, co myślałam że już NIGDY się nie zdarzy i do końca życia będę słuchała smutnego popu dla dużych dziewczynek
          
          no i o kurwa wróciła mi faza na Kirka
          
          TO JUŻ MIAŁO SIĘ NIGDY NIE ZDARZYĆ XD
          
          ale przecież nadal jestem nastolatką, wszystko mi wolno, ale nie wszystko jestem w stanie zrobić
          na przykład kiedyś siedziałam do 6 rano, czytałam fanfiki, pisałam fanfiki, oglądałam ekipę i czekałam aż ptaki zaczną ćwierkać, bo to była jedyna namiastka życia w trakcie pandemii 
          
          a teraz, że niby miałabym siedzieć do 6 rano? o kurwa, mój organizm słysząc to zawija się w dywan i spierdala na inną planetę, i tak, to zmieniło się w moim życiu
          jestem trochę bardziej rozsądna 
          humor mam pogwałcony jak zawsze 
          kreatywność rozwinięta jak cygański dywan
          nie wiem o co chodzi z tymi dywanami dziś 
          
          ayo, odezwę się niedługo :*
          
          

ta kolonska i szlugi
          z tb lipiec byl dlugi

Po długim czasie w końcu odświeżyłam swój profil 

Moi drodzy,
          Zmierzałam się do tego już od długiego czasu. Podjęłam decyzję o zawieszeniu pisania książki. Na ile? Tego sama nie wiem. Po 2,5 roku pisania doszłam do wniosku, że wynoszę z tego wszystkiego trochę więcej minusów, niż plusów. Jak sami widzicie, rozdziały nie pojawiają się regularnie. Ostatni pojawił się w lutym, a ja od tego czasu nawet nie wypociłam jednego słowa do kolejnego rozdziału. Powodów mam wiele. W ciągu całego roku szkolnego pojawiły się chyba tylko trzy rozdziały. Trzy rozdziały na dziesięć miesięcy brzmią przerażająco. Nie ukrywam, szkoła była dla mnie ważniejsza. W dodatku do matury pozostały mi już tylko 2 lata, które miną, jak mniemam, z prędkością światła. Po za tym mam też życie prywatne. Po tych wszystkich kwarantannach ostatnie o czym myślę, to media społecznościowe. Swojego czasu fabuła wciągnęła mnie tak mocno, że bałam się o zanikanie swojej osobowości na rzecz wczucia się w życie bohaterów. To zaczynało mnie niepokoić, więc siłą rzeczy zaczęłam odsuwać się od tego wszystkiego. Najbardziej boli mnie to, że moment, na którym skończyłam pisać, jest dla mnie dopiero 25% całej fabuły, która już uformowała mi się w głowie. Co z pozostałymi 75%? Tego nie wiem sama. Być może nadejdzie czas, kiedy z wielką pasją i weną powrócę do tego wszystkiego. Nie chcę mieć na sobie żadnej presji, ani co chwilę pusto wmawiać, że rozdział pojawi się za miesiąc. Wiem, że niektórzy z Was zżyli się z książką tak samo jak ja. Co mogę polecić? Czytajcie w kółko, aż ją znienawidzicie. Dobra, żartuje. 
          Do następnego, nie wyczekujcie, ale też pamiętajcie, że kiedyś wstawię kolejny rozdział!

KIEDY NASTĘPNY ROZDZIAŁ THE FRAYED ENDS OF SANITY?? Nie mogę dłużej czekać, muszę wiedzieć co się stanie z Idą i Kirkiem!!(skończyłam czytać 5 minut temu) 

oddaj mojego kurka a joe 

moi literaci cię dojadą slowacki

brjjejsn mam bilet na płytę na gnr w czerwcu guuuys

zapomniałam o istnieniu watt sorki