Tam da şu an Katil Geceler'in finalini bitirdim. Önce kitabı açıp tüm hikayeyi baştan sona, bölüm şarkılarıyla içime sindire sindire okudum. Sonra senelerdir aklımda olan finali ilk kez, bir anda somutlaştırdım. Bölüm şarkısını önceden, daha finali yazmadan belirlemiştim ama şimdi biraz daha üzerine düşünmeliymişim gibi hissediyorum. Senelerdir içimde yaşayan, ruhuma kök salan, benden bir varlığı doğuruyor muyum yoksa öldürüyor muyum ayırdına varmak öyle zor ki... Şimdiye kadar en çok zorlandığım final oldu. Kendi içimde hâlâ vedalaşabilmiş değilim.
Katil Geceler, sonu baştan yazılmış bir kitaptı. En başından belliydi ama kurgu böyle gözün gördüğü elin tuttuğu hale gelince bir başka oldu... Senelerdir yazıyordum gıdım gıdım ilerliyordu, Duha'nın uzatmaları kitaba da çökmüştü sanırım. Ama final birdenbire, yaklaşık bir saatte öylece elimdeydi. Kafama kırmızı kurdele mi taksam, siyah tül mü bağlasam bilemiyorum.