Özgün

Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin. 

Damarımdaki kan gibi içimdesin sen, tarif edemediğim biçimdesin sen

Sen hep aynı iklimde gül bana mevsimi boşver

Aşk dediğin yanmak ise kül olmuşum yana yana

Bir bilsen nasıl vurgunum sana, gözlerindeki elaya. 

Aksın bacaklarından oluk oluk, milyonlarca doğmayacak çocuklarım. 

Varsın olsun üstümüzden gitmesin keder, siyah beyaz forman bize bir ömür yeter. Senin aşkın uğruna ölmeye değer, Beşiktaş'ım sevmişiz seni.

İstemem inan başka bir teni, her şeyimi sen yaptım. 

Bu aşk bizi nereye kadar savurursa o kadar acıtacak canımızı, ama olsun, daldır elini göğsüme al kalbimi. 

O bir tepe, 
          Ben bir ova, 
          Koyulmuşuz aynı yola. 
          
          O gök mavi, 
          Bense kara, 
          Koyulmuşuz aynı dünyaya. 
          
          Zaman zaman sorarım, "neden?"
          Zaman nedir? 
          Sabah nedir? 
          
          Şimde gitsem buralardan, 
          Bunu kim bilir? 
          Kim bilir?