Günaydınlar, S.O.N kitabım için çok kısa bir alıntı bıraktım WhatsApp kanalına buraya da atayım hemen
✨
S.O.N 17. BÖLÜM
26 Ağustos 2009
Işığın kendin olmak gerektiğini bilirsin, kurtarıcı sensin ama insan hayatta düşebilir.
İnsan bir yol bulmaya çalışıyor kendine o karanlıkta takılıyor ve düşüyor sonra o hiç bilmediği yerde, o karanlıkta, daha çok kalkmaya çalışıyor, tanımaya çalışıyor ama bu sefer her yeri yara içinde kalakaldığını görüyor. Çıkamıyor, kaçamıyor o karanlıktan. Yoruluyor insan o karanlıktan. Sonra o karanlıkta büyük bir hisse kapılıyor. O’nun olduğu bir gökyüzünü hayal ediyor.
Ben Bera Ufuk Kuter.
Karanlıkta gökyüzünü hayal eden o çocuk. Yorulmuş olan ruhum gökyüzüne bakıyor çünkü artık hayatımda o kadar renkli, o kadar güzel şeyler kalmadı bir gökyüzü bir de kendim. Ben eksik büyüyen bir çocuk olduğumu ev denilen dört duvardan çıktığımda anlıyordum. O karanlıktan gökyüzüne kavuştuğumda anlıyordum.
✨
Geçmişe gittik, yeni karakterler geldi ve biz artık akşam yemeğini yiyeceğiz❤️☁️