Watpad e ilk başladığım zamanlar sadece kitap okuyup kafa dağitmak icin yuklemistim . Asıl sebebim buydu.
Okudukça okudum , önüme gelen her fici okuyordum.
Daha sonra yazar panolarinin oldugunu farkettim. Okuyuculardan yazqrlarina gelen o guzel iltifatları gordum . Yeni bir bolum daha okuma icin can atip , panoda sabahlayanları gördüm.
O kadar özenmistimki . Bende bir yazar olup okuyucularim tarafindan cokca sevilmek istedim.
Ilk kitabım olan A HARTLESS WHORE kitabinı yazmaya basladım. Daha. Sonra gidisati ve uazim seklim hiç hosuma gitmedigi icin GHOST VİLLAGE kitabına basladım.
Tt da veya isttegramda paylasim yapmadigim icinde kitaplarimdan kimse haberdar olmuyordu. Hicbir okuyucumda beni paylasmiyordu. Ki zaten hemen hemen hiç yoktu.
Ama
Azda olsa okuyucum vardı genede (4 tane ) . Onların ya,digi yorumlar o kadar hoşuma gidiyorduki . Yazdikça yazasim geliyordu. Kafamda bir roman dunyasi vardi kaleme dokememe rağmen genede gecemi gunduzume katip o kitabima nolum atiyordum . Derş bile calismiyordum cogu zman elime telefonu her saat basi alamadigim icinde benim ickn cok zor oluyordu. Ama ben genede yaziyordum.
Daha sonra aaya depremler ve savaşlar girdi. Hayatim altüst oldu. Yazmayi buraktim , cökmüş ,ve resmen ömrumden 10 yıl alınmiş gibiydi
Aradan hemen hemen 1 sene gecti ve ben gene burdayim. Basladigim yerde. Okuyucularima ve takipcilerime haksizlik ettigi dusundugum icin geldim.
Onceki yazilarima baktikca ne kadar acemi ve cocukca yazilar oldugunu farkettim . O yuzden basladigim yere tekrardan kendimi geliştirmek için ve beni en basindan beri destekleyen takipçilerimi gururlandirmaya geldim.
Belki bu yaziyi hic kimse görmücek ama olsun. Ben genede basladigim yerde kendime bir soz vermek istiyorum.
Tum destekcilerim duysun .
Kendimi geliştirmeye , okurlarimi gururlandirip daha guzel ve kaliteli yazilar sunacagima , okurlarımı asla yari yolda bırakmayacağıma dair bu panaoda söz veriyorum.