Ben gökkuşağında ki hüzünü temsil eden siyahım. Ben yağmurlu havada ıslanmış sokaklarım. İstanbul'um ben üzerinde yüzlerce hakimiyetlik kurulan. Ben karadenizim hırçın dalgalarım, çığlıklarım. Ben herşeyden bir parçayım. Belki biraz mutluluk, belki sevgi, belki huzur. 


Ben içiniden biriyim öylesine, ben de sizlerdenim beni de alın aranıza. Rengim ha siyah ha beyaz, ne fark eder. 




Ben Necip Fazıl Kısakürek'ten bir parça şiirim, ben Sezai Karakoç'tan bir mısra.


Ben hüzünlü bir parça, herkez ağlar bana. 

 
Ben bir ağacın köküyüm, tutunurum umutlarıma.





            ● ASENATİĞİN●