'Umut' bir insanı ayakta tutandı.O da içinde parçalandığında nasıl dayanıklı durur insan. Hiçbirşeye sarılamayacak kadar dipleri görünce nefesi kesilmez mi , inciler yol bulmaz mı dolmuş gözlerden ıslanmış yanaklara . Bu inci'ler bile merhem olamıyordu sadece biraz dindiriryordu kalp acısını . Umudu tükenen insan ; umuttan yoksun, hırs'tan gözleri alevlenmiş herşeyi yapabilecek bir insana dönüşmez miydi ?peki bunun sonu ya yeniden umudunu yeşerticek bir insan çıkıcak yada kendi ateşinde yanmış bir beden yaşanamamış hayaller, dindirilmemiş özlemler, yenemediği korkuların arasında bunların hasretiyle karşık acının son bulmasını isteyerek kendini ölümün kollarına teslim edicek ,sonuç nereye varıcak yaşayıp görücez...
