Uğruna nice gözyaşlarının kurban gittiği aşk, sen öyle birseysin ki hem umudu barındırıyosun içinde hemde hayal kırıklığıni iki güçlü duyguyu sadece 3 harfinde yaşatıyorsun kimi zaman aliyosun insanı gökyüzüne çıkartiyosun kimi zamn da yerin en dibine sokuyosun rengin olan kırmızı da öyle değil mi hem insanın aklını başından alacak kadar güzel hemde insanı cayır cayır yakacak kadar da tehlike...
Biraz tutku biraz endişe... Ve sen aşk hem ölümsun hem yaşam iki dudak arasında mahsur kalmış yaşamak için çırpınan ama adeta ben ölümüm diye haykıransin, bazen bı çift gözde saklisin bazen bı gülüşte bazen imkansızsin bazen en güzel imkansin sen varya sen ne yaşarsan yaşayasin pişmanlık duymayansin insan kalbini kendine tutsak eden en kötü ve en güzel mahkumiyetsin