AuroraPurpleOfficial

"Ben kaybetmeyi babamdan öğrendim,"  dedi.  Boğazında onu rahatsız eden bir yumru, o yumrunun etkisiyle çatlayan bir sesi vardı. "İnsan kazanmayı öğrenir babalardan,"  genç adam kahkahalarla gülmeye başladı.  Kahkahalar göz yaşına döndü.  Onun babası,kahraman değil cellattı.  Hayallerinin celladı... 

AuroraPurpleOfficial

"Ben kaybetmeyi babamdan öğrendim,"  dedi.  Boğazında onu rahatsız eden bir yumru, o yumrunun etkisiyle çatlayan bir sesi vardı. "İnsan kazanmayı öğrenir babalardan,"  genç adam kahkahalarla gülmeye başladı.  Kahkahalar göz yaşına döndü.  Onun babası,kahraman değil cellattı.  Hayallerinin celladı... 

AuroraPurpleOfficial

Karanlık bir şehri polis sirenleri, koşanların ayak sesleri, özgürlükçülerin bağırış sesleri esir almıştı.  Hayat akıp gidiyor, giderken yanında birilerini de götürüyordu.  Elindeki silaha baktı sonra karşısındaki kalabalığa.  Yalnızlık bu kalabalıktan daha gürültülü bir şeydi ona göre hemen arkasından koşan bedenler onu görmezden geldi ve önüne geçti.  Kimdi o? Neden buradaydı? Kendi de dahil kimse bilmiyordu... 

AuroraPurpleOfficial

Elindeki boyalı fırçayı, sinirlenerek masanın üzerine fırlattı. Başına gelenleri hak etmediğini düşünsede, içindeki o ses hak ettiğini yüzüne vuruyordu. Kırgındı, yorgundu, kin doluydu. Arkasını dönüp yansımasına, az önce bitirdiği resime baktı.
            Şeytan elindeki yabayı karşısındaki gölgeye batırıyor, öldüğüne emin olmak ister gibi bakıyordu. Gölgenin kanı damladığı yerde ateş çıkarıyor, ateş şeytanı yakıyordu.
          "Ateş şeytanı yakar mı?" 

AuroraPurpleOfficial

Buraları çok boş bıraktığımın farkındayım. Fakat fiziksel olarak o kadar yoruluyorum ki kendime ayıracak zamanım bile olmuyor. En kısa sürede hem bedenimi hem de zihnimi toplayıp buraya, sizlere, karakterlerime döneceğim. Yıldızı yazmayı çok özledim, sevgili ortağımla beraber MGK yazmayıda. Geri döneceğim, sağlam ve güzel bir şekilde...
           Sevgilerimle Aurora