Aysude

Hiç bir tesadüf sizin kadar güzel değildi....

Bir yıl hatta daha fazla zaman boyunca sürekli konuşursun onunla ve bağlandığının farkına bile varmazsın. Ama sonra gider, sadece bir anı olarak kalır. O aşabileceğini düşündüğün mesafeler artık engeldir. Sonra yavaş yavaş hatta hızla insanlara güvenmemeye başlarsın, herkesi yapmacık görmeye sevimsiz görmeye başlarsın. Arkadaş edinmek istersin ama istemeden de olsa kimseye ne güvenin ne de inancın kalmıştır. Onu herkeste ararsın ama asla bulamazsın. Bir yandan ona kızgınken diğer yandan her gece onun için ağlarsın niye gittin diye. İçine kapanırsın. Artık insanlara eskisi kadar olumlu yaklaşamazsın. Ve yine aynı cümleyi tekrar tekrar kurarsın. "Sen bana ne yaptın ?".... 
          
          
          
          İçimi döküp rahatlamak istiyorum. Tamamen kendi duygularım. 

Bazen bazı şeyleri unutmak, yok saymak istersin ama olmaz. Tam unuttum diye sevinirsin öylece otururken aklına gelir "acaba iyi mi, beni hiç merak etti mi, gittiği için pişman mı ?" Dersin. Sonra da kendine kızarsın. " Belki de bile bile, isteye isteye bırakmıştır, arkandan gülüp geçiyordur hatta seni düşünmüyordur bile. " Dersin. 

Ben birazcık özledim sanırım...