Takibe Takip

O mavi gözlü bir devdi. 
Minnacık bir kadın sevdi. 
Kadının hayali minnacık bir evdi, 
 bahçesinde ebruli 
 hanımeli 
 açan bir ev. 
 
Bir dev gibi seviyordu dev. 
Ve elleri öyle büyük işler için 
 hazırlanmıştı ki devin, 
yapamazdı yapısını, 
 çalamazdı kapısını 
bahçesinde ebruli 
 hanımeli 
 açan evin. 
 
O mavi gözlü bir devdi. 
Minnacık bir kadın sevdi. 
Mini minnacıktı kadın. 
Rahata acıktı kadın 
 yoruldu devin büyük yolunda. 
Ve elveda! deyip mavi gözlü deve, 
girdi zengin bir cücenin kolunda 
 bahçesinde ebruli 
 hanımeli 
 açan eve. 
 
Şimdi anlıyor ki mavi gözlü dev, 
dev gibi sevgilere mezar bile olamaz: 
bahçesinde ebruli 
 hanımeli 
 açan ev..

-Nazım Hikmet Ran-