Parmaklarım. Onları görüyor musunuz?
O beş parmağın beşine de beyaz ip düğümledim.
Beş ipin ucuna bin kişi yerleştiridim.
Boşluğa bıraktım onları, 
Ayakları yere basıyordu.
Savaştılar.
Düştüler.
Kalktılar.
Bazılarının beyaz ipte nefesini hissettim.
Bazılarının ise kanları bulaşmıştı.
Pes etmeyenleri ödüllendirdim.
Benim ipimi zehirleyenleri affetmeyeceğim.
Siz kimsiniz ki?
Ne haddinize!
Oysa oraya ben sizi yerleştirdim.
O kanı, o nefesi ben size verdim.
Sadece ben alabilirdim.
Soruyorum size!
Kimsiniz ki siz?
Siz kimsiniz ki!