سکوت سرشار از ناگفته هاست، دلتنگی های آدمی را باد ترانه می‌خواند، رویاهایش را آسمان پرستاره نادیده می‌گیرد و هر دانه‌ی برفی چون اشکی نریخته می‌ماند. سکوت سرشار از سخنان ناگفته است، از حرکات ناکرده، اعتراف به عشق های نهان و شگفتی های بر زبان نیامده. در این سکوت، حقیقت ما نهفته است، حقیقت من و تو...