Bir seni sevmiştim böyle delicesine.
Bir sana yalvarmıştım böyle çaresizce.
Bir sen beni sevmemiştin böyle delicesine.
Bir sen duymamıştın sana olan yalvarışlarımı, çaresizliğimi.
Yoruldum... Hemde çok yoruldum.
Arkadaşlarıma "o artık umrumda değil" dediğim zaman "bırakıyor musun? Bu kadar çok severken?" dediler.
Bir şey diyemedim, sadece sustum. Çünkü öyle kınayan bakışlar, sözler vardı ki üzerimde ağzımı açıp "hayır, bırakmıyorum. Ben sadece vazgeçiyorum..." diyemedim. Sesim çıkmadı, çıkamadı.
O kadar yük vardıki üzerimde taşıyamadım, denedim. Ama olmadı, taşıyamadım.
Bunları sana söyleyemiyorum. Buraya yazıyorum bir gün belki okursun diye, okur musun ki? Umarım okursun.
Seni bırakmıyorum, vazgeçiyorum.
Çünkü yoruldum hemde çok yoruldum.
İyi geceler...
