Ben hayatın belli kesimlerinde çok şey yaşamış biri olmasam da ,zerre kadar mutluluk yaşamadığım zamanlardanım.  Başka biri için kendini beğenmiş, küstah, bencil herifin tekiyim. Kendim için ise bu başka birinin gözünden anlatılmış olan hakaretten başka bir şey değilim. Kendimi kötülerim, kendimi başkası için büyük görmem. Yani bi bakıma öyle gözükürüm. İçimden ne geçtiğimi bile sezemem. Kendim için ben Tanrıyımdır. Ben şekillendiririm, yaşarım istersem ben bitiririm. 
 Çok farklı değilim. Öyle üç beş kötü alışkanlığım filan vardır ama komşunun gözünde temiz bir çoçuğumdur. Annem için dağınık, hiç çalışmayan, ye iç sıç mantığıyla hayatımı şekillendirdiren babam içinse asla öğrenemeyeceğim bir şeyim. 
 Kendim için samimiyim, hop oturup hop kalkanlardanım. farklı hissedenlerden farklı konuşanlardanım. Herkesin gözünde farklıyım. Bazen kötü bazen iyim. Bazense dayak yiyenlerden yeri geldiğindeyse dayak atanlardanım. Çünkü ben herkesten farklıyım...