Bayan_Sofya

Şimdi tam da şuan gecenin en koyusunda karanlığın aydınlığa ulaştığı zamanda,
          	Ölüm ne kadar zor olabilirdi ki;
          	Çığlık çığlığa bağıran kalbim dursa.
          	Var olmuşluğun yokluğunda kaybolsam,
          	Küllerimle birlikte tekrar kor olsam,
          	Bir cemre gibi düştüğüm yeri değiştirsem,
          	Ben varolduğum bu bedende acıya direnirken nasıl bu denli susardım.
          	Kalbimin sesini ne zaman bu kadar kısmıştım ben.
          	Şimdi yaşıyamadığım çocukluğumdan,
          	Dirilişimin geleceğine söz veriyorum.
          	Ömrümü benden çalanı affetmeyeceğim.

Bayan_Sofya

Şimdi tam da şuan gecenin en koyusunda karanlığın aydınlığa ulaştığı zamanda,
          Ölüm ne kadar zor olabilirdi ki;
          Çığlık çığlığa bağıran kalbim dursa.
          Var olmuşluğun yokluğunda kaybolsam,
          Küllerimle birlikte tekrar kor olsam,
          Bir cemre gibi düştüğüm yeri değiştirsem,
          Ben varolduğum bu bedende acıya direnirken nasıl bu denli susardım.
          Kalbimin sesini ne zaman bu kadar kısmıştım ben.
          Şimdi yaşıyamadığım çocukluğumdan,
          Dirilişimin geleceğine söz veriyorum.
          Ömrümü benden çalanı affetmeyeceğim.

Bayan_Sofya

Bencillik neyle ölçülürdü?
          Cimri insan ne kadar eli açık olabilirdi? 
          Mütevazı bir insan egosuyla başa çıkabilir miydi?
          İnsanlar ne zaman kendilerini düşünmeyi bırakabilirler di?
          İnsanlar içinde bulundukları duyguları dışa savurmaya bilen varlıklardır.
          Biz yaşam boyunca var olan tüm varlıklardan üstün,kendi içimizde eşitizdir.
          Varlık ve yokluğu iyi bilenler,yaşam boyunca huzur içinde olanlar,duygusuzlar,kötüler, iyiler,benciller,cimriler insanoğlunu bir çok kefeye koyabilirsiniz.
          Bizler düşünmeyi bilen varlıklarız. Tüm canlılardan üstün olmamıza rağmen hata yaparız.
          İnsanoğlu dışında doğada hata yapan varlık yoktur.İnsanoğlu dışında herşey kontrol altına alınmıştır. Yanı herşey ölçüsündeyken insanoğlu sınırsızdır. 
          Peki ya tüm bu yaşam neden kötü herşey ölçüsündeyken nasıl böyle diyebilirsiniz.
          Yaşanılan kötülüklerin ya da iyiliklerin tümü insanoğlunun yaptıklarıdır.Bizler yakıp 
          yıkılabiliriz,düzeltebiliriz,güzelleştirebiliriz.Kısacası olağan doğa olayları ve afetler dışında herşey bize aittir.Kötülüğünüzün sebebi yaratan değildir.Kötü veya iyi olmayı siz seçmişinizdir ve ne olursa olsun seçtiğiniz şey sizsinizdir.Gerçek benliğinizin sonucu ne olursa olsun vazgeçmemelisiniz.Hayat ne kadar kötü olursa olsun herşeyin bir sebebinin olduğunu öne sürebiliriz. Çektiğiniz acı sizin güçlenmenizi sağlar,gördüğünüz rüya bilinçaltınïzın gerçekliğidir.
          Ve insanoğlu varolduğu dünyanın ötesini düşünmelidir.

Bayan_Sofya

Umutsuz yaşıyabilir mi insan mesela yoksa bunu söylerken bile umut ister sonsuza..
          Kalbe giren ilk aşk mıdır daima yoksa aşkın hala var olduğuna inandıran mıdır..
          Acıya alışıp ağlayamamak mıdır can sıkan yoksa hala acıtanların olduğuna..
          Ya da ölüme bu kadar yakınken hala rahat nasıl yaşayabiliriz aman ha..
          Azrailin pençesine girmeden önce mi dua ederiz yaradana..
          Bu kadar acı çekerken neden güçlü kalmayı isteriz mesela..
          Cevaplarını bildiğiniz sorulara susmak mıdır tüm bunlar yoksa..
          Ya da hiçbirşey olmadan ölüceğimizi bile bile nasıl paraya taparız hala..
          Kendini kandırmayı bırak lütfen
          Hayat hala iki avucunun arasında
          Ya o elleri kenetliyeceksin 
          Ya da sonsuza kadar yitireceksin..