Bir tren istasyonunun seferinde;
Öyle bir baktı ki gözlerime,
Anladım,hissettim yüreğimde
Bu gidiş,bir daha dönmeyiştir.
...
Şöyle bir baktım semaya;
Düştü ellerim iki yana,
Bir ağırlık çöktü yüreğime,
Kuş olup uçmak istedim havaya.
Ne bir el kalktı havaya,
Ne de söz düştü dile,
Okudum gözlerindeki acıyı
Kalbim takılı kaldı o imaya.
Yıllar sonra ilk kez düştü dileme,
Hatırlamaz;
Tuttuğu ellerimi,
Baktığı gözlerimi,
Ses tonumu,
Tenine değen nefesimi.
Yıllar sonra anladım