‘မမ ကြယ်တာရာလင်း’
ဘာရယ်ကြောင့်မှန်းမသိ ယနေ့တွင် မမအားသတိရသည်။
လှိုင်းလုံးငယ်လေးများ ကျောက်ဆောင်အနားရိုက်ခတ်တတ်သလို မမ၏ ရင်ခွင်ထဲ ခဏတာ ဝင်ရောက်နားခိုချင်စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်လျှက်ရှိသည်။ မမ၏ ရင်ခွင်သည် ပြာလဲ့သောကောင်းကင် ကြည်လင်သောရာသီဥတုနှင့် မြူမှုန်ကင်းသော သစ်တောအုပ်နှင့်တူသည်။
မမ၏ ဆံနွယ်များသည် အလေ့ကျပေါက်နေသော တောရိုင်းပန်းလေးများပမာ လေယူရာယိမ်းနွဲ့နေလိမ့်မည်။ မမ၏အပြုံးသည် နေကြာပန်းခင်းအလည်၌ နေမင်းသဖွယ် တောက်ပနေပါလိမ့်မည်။ ထိုအထဲတွင်မှ လွမ်းအနှစ်သက်ရဆုံး မမ၏ မျက်လုံးလေးများသည် အေးချမ်းခြင်းအစစ်ဖြစ်သော အိုအေစစ်ကလေးပင်ဖြစ်ပါလိမ့်မည်။
မမသည် ယခုမှုပို၍လာလှမလားအား လွမ်းမခန့်မှန်းနိုင်ပါ။ မမ၏တောအုပ်မှာ မြူတွေမှိုင်းနေမလား လွမ်းမသိပါ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် လွမ်းသည် မမ၏ တောအုပ်ထဲမှ အသက်လုစွာ ပြေးထွက်ခဲ့သူမို့သာဖြစ်သည်။ အသက်လုခဲ့ရသော်လည်း လွမ်း၏နှလုံးသားတစ်ခြမ်းမှာမူ မမ၏ ရေခဲတောင်များကြား ကွဲအက်ကြေမွသွားခဲ့ပြီဖြစ်သည်။
သို့သော်..လွမ်း၏ ကျန်ရှိသော နှလုံးသားသည် မမ၏ အမည်နာမအား တမ်းတဆဲသာဖြစ်နေတော့သည်။
-ရှောင်(၂၀,၉,၂၀၂၄)