Bee_Cindy

Kalbim kurumuş. 7 ay sonra fark edebildim anca. O geçen 7 ay boyunca ne yaptım ki? Bitkisel hayatta mıydım yoksa ruh ve sinir hastalıkları hastanesinde mi? Cidden o 7 ayı ot gibi yaşamanın başka bir açıklaması olamaz. KALBİM KURUMUŞ. Sevmeyi unutmuş. Kırılmayı unutmuş. Özlemek? Adını bile unutmuş. Nasıl bir hüsransa, zavallı kalbimin uğradığı; yerle bir etmiş tüm ruhumu. Yıkılmışım be ben. 

Bee_Cindy

Sevilmeyi unuttuğu gibi, sevdirmeyi de unutmuş. Sevmeyi unutma nedeni sadece budur. Başka açıklaması olmaz, olamaz. İyi eğlenceler. 
Reply

Bee_Cindy

Kalbim kurumuş. 7 ay sonra fark edebildim anca. O geçen 7 ay boyunca ne yaptım ki? Bitkisel hayatta mıydım yoksa ruh ve sinir hastalıkları hastanesinde mi? Cidden o 7 ayı ot gibi yaşamanın başka bir açıklaması olamaz. KALBİM KURUMUŞ. Sevmeyi unutmuş. Kırılmayı unutmuş. Özlemek? Adını bile unutmuş. Nasıl bir hüsransa, zavallı kalbimin uğradığı; yerle bir etmiş tüm ruhumu. Yıkılmışım be ben. 

Bee_Cindy

Sevilmeyi unuttuğu gibi, sevdirmeyi de unutmuş. Sevmeyi unutma nedeni sadece budur. Başka açıklaması olmaz, olamaz. İyi eğlenceler. 
Reply

Bee_Cindy

Bakın, aynen şöyle hissediyorum; savaştan çıkmış gibi, ruhunu cephede ölüme bırakmış gibi, hayatını düşmanın önüne fırlatıp yoluna devam etmiş gibi. Nefes almak istediğim için o savaşa girmiş gibi. Bile isteye yani. Kısaca, delirmiş gibi. Harabe olmuş gibiyim. Yıkılsa da, yorgun argın yürümeye devam eden. Acizce.

Bee_Cindy

İçimde bir şey var, adını koyamadığım. Içimde bir şey var, her seferinde yüreğimi kemirip bitiren. Aşk mı bunun adı? Ah, Mori. Aşk her zaman yüreği kanatır mı? Hani, derler ya dünyanın en güzel şiirleri aşka yazılır diye. Hissetmeden yazamazsın ki. Aşk, hislerin en büyüğü  müdür yoksa? Ya da en çok acı vereni midir? Sol yanımda bir yer acıyor.  Nefes alamayacakmışım gibi batıyor. Sanki, tüm kırgınlıklar tüm yaşanmışlıklar ve tüm kötü şeyler birikiyor ve sinsice ele geçirip kanatıyor yüreğimi. Gizlice aslında. Sadece sen biliyorsun, sen hissediyorsun. Kimse görmüyor, kimse umursamıyor. Gizlice yok oluyorsun. Önce midene bir boşluk hissi giriyor. Ardından boğazına bir şey oturuyor ve her yutkunmaya çalıştığında beyninden vurulmuşa dönüyorsun. Kelimeler.. onlar seni çoktan terk etmiş bile. Konuşamıyorsun, ağlayamıyorsun. Ya düşünsene, nefes bile alamıyorsun. Bu basbaya... basbaya hiçliğin tanımı Mori. Hiç olmak.. aslında hiç olmak da bir şey olmak. Hiç bile fazla kalıyor bize. Tamamen boşluktan ibaretiz aslında. Belki de bir adı bile yok. Öylesine yalnız, öylesine sıradan ve.. öylesine hissiz. Ama asla öylesine değil sevmelerimiz. Tek belli olan şey o. Gerisi ise.. belirsiz niteliklerle dolu. Boşversene. Alışmalarımız da bol bizim. Yangına atlamak gibi bir şey bu. Hiçbir şey bilmiyorum artık. Tek bildiğim, hiç bir şey bilmediğim. Boşluk.. çok sonsuz.