Şehir dışında okuyorum ve buradaki en yakın arkadaşlarımla (oda arkadaşıydık) tartıştım ve oda değiştirdim. İki gün sonra vizelerim başlıyor ve benim çalışmam gereken zibilyon tane slayt var. Kısacası bok gibi bir dönemden geçiyorum. İştahım sıfır olduğu için yemek de yiyemiyorum ve bu yüzden de enerji seviyem çok düşük. Arkadaşlarıma çok kırgın ve kızgınım. Yapayalnız hissediyroum ve vizelerden önce memleketime dönmem mümkün değil. Kapana kısılmış gibiyim. Sanki yavaş yavaş boğuluyorum. Sanırım bu sefer sert düştüm, çok kanıyor yaralarım ve ben ağlamamak için kendimi sıkmaktan çok yoruldum