Jeon Jungkook'un miniği, dizleri kanayan çocukluğu, biricik aşkı ağlıyor yine, değil mi? Kendine nefretinden. Kendini mi affedemiyorsun, küçüğüm? Bana olan aşkın mı bu, pişmanlığın mı kendinden bu kadar nefret ettiren?
Tüm bunlar rüya gibi hissettiriyor fakat olmadığını biliyorum. Her sabah uyanıyorum, düşerek, burada olmayacağını bilerek. Bende eksiksin, o kadar uzun zamandır ki, sevgilim; bir gün geçmesin ki gülüşünü özlemediğim. Bir hayal kırıklığı olduğum için üzgünüm benim küçük aşkım. Güneş kadar parlak gül. Her şeyin sonunda hatırla ki seni seviyorum.