Soğuksun çünkü kırılgansın diye
Düşünmüştüm seni ilk gördüğümde
Kör olmuştum ışığından o zaman
Yavaş yavaş görüyorum
Göze alıp sensizliği şimdi
Güzelsin ama garipsin diye
Düşünmüştüm seni ilk gördüğümde
Hayatının geri kalanında hiçbir zaman tam olarak mutlu olamayacağını bilmek çok ağır bir yük her gün düşünüyorum, günüm ne kadar iyi geçerse geçsin o günün sonunda yanımda olmadığın için ağlayacağımı biliyorum, ortaokulda ve lisede olduğu gibi insanların aileleriyle geleceği mezuniyetten üniversitede bile kaçınacağımı biliyorum işin kötü yanı mevzu bahis senken ben seni unutmayı göze alıp mutlu olmak bile istemiyorum
Bugün 8 yaşındaki kuzenim bana "benim babam fenerbahçeli peki seninki hangi takımlı" diye sordu, öyle bir gülümsedim ki o çocuk bile benim senin hangi takımlı olduğunu bilecek kadar seni tanımadığımı anlamıştır
Jeon Jungkook'un miniği, dizleri kanayan çocukluğu, biricik aşkı ağlıyor yine, değil mi? Kendine nefretinden. Kendini mi affedemiyorsun, küçüğüm? Bana olan aşkın mı bu, pişmanlığın mı kendinden bu kadar nefret ettiren?
Tüm bunlar rüya gibi hissettiriyor fakat olmadığını biliyorum. Her sabah uyanıyorum, düşerek, burada olmayacağını bilerek. Bende eksiksin, o kadar uzun zamandır ki, sevgilim; bir gün geçmesin ki gülüşünü özlemediğim. Bir hayal kırıklığı olduğum için üzgünüm benim küçük aşkım. Güneş kadar parlak gül. Her şeyin sonunda hatırla ki seni seviyorum.