Hayatın ne kadar sıkıcı ve monoton olduğunu fark ettikten sonra kitaplara sımsıkı sarıldım. Öyle ki çevremdeki insanların artık bir önemi kalmamıştı. Çıkar için etrafımda sahte gülümsemeler istemiyordum. Sadece samimi, heyecan verici, bazen de üzen arkadaşlara ihtiyacım vardı. Mümkünse bir aileye. Sonra, kitaplarım oldu. Yüzlerce samimi dost ve yüzlerce yakışıklı karaktere sahip oldum. Sahip olduğum her bir dost için, her yazara teşekkür ederim. Bana yeni bir hayat verdiler. Onlar artık benim. Her bir karakter, her bir hayat, her bir macera, hepsi benim. Ve eğer başarabilirsem, sahip olduklarımla yeni bir hayat başlatacağım.