Kimim ben? Adım yeter mi kim olduğumu anlatmaya? İnsan aslında başkalarının anlamasını bekler kim olduğunu. Nasıl göründüğü ile değil de, ne söylediği ile, veya hangi müzikleri dinlediği ile, yada en güzeli okuduğu kitaplar ile. Ben okumayı ve yazmayı kendime kaçış yolu yapmış bir insanım aslında, hayattan kaçmak için bir yöntem. Okuyan insan birilerini beklemekten hiç sıkılmaz derler, evden, kahve içmekten, yalnız kalmaktan da...çünkü önünde bir kitap varsa, hatırlamaz birini beklediğini, evde değildir aslında, kitap alır götürür onu başka alemlere, kahvesini yudumlarken yalnız olmaz asla, kitaptaki karekter oturuyordur karşısında ve dolayısıyla yalnız kalmaz. Canlı kanlı olmasalarda daha sıkı bir bağ kurar yeni tanıştığı arkadaşlarıyla. Bazen Anastasia olur, bazen Nora ve liste uzar gider. Bazen hepsi birden olur bazende hiç biri. Ya kitaba dalıp dünyayı unutur, yada dışına çıkıp gerçek hayatı gözlemler. Ben kendimi anlatmasamda olur bence. Siz yazdıklarımdan anlayın beni. -Beyza (19)