Önüme bir kağıt kalem koyun. Beş dakikada süre. Tüm yaşadıklarımı anlatayım. Ne hikaye ne de makale şeklinde. Hepsini dizelere satır satır yazayım. İçim yana yana. Parçalana parçalana. Bitsin o süre. Aksın dakikalar. Dönsün saniyeler.Ben size kağıdımı teslim edeyim. Belki anlarsınız o dakikalar içindeki yaşadığım, işittiğim, düşündüğüm,düşürüldüğüm günlerin hatırına yazdığım şiiri...

Bir sürü kitap yazdım. Birisi fena tutuldu ama kendi çapında dönen bir kurguydu. Güzeldi. Ama mal gibi kaldırdığım için hikayeyi bitti her şey. Yeni kitap yazmak istiyorum elbet. Sınav dönemim geçsin yazacağım da. Duygusal, neşeli , komik,eğlenceli şirin bir insanım. Ama bu hayatta insanları güldürdüğüm hatta kahkahlara soktuğum kişi sayısı kadar var kırıklarım. Tamir edilmez kalbim. Bu kırık kız benim. Neden ben gülemiyorum da insanları güldürebiliyorum? İşte bu soru var ya, hayatımdan ömür aldı.Beni hayatta gülümseten tek şey; gözleri,gülüşü.

Kırıldım, döküldüm, hatta parçalandım. Ama ben öyle biriyim ki bir darbe verirseniz bin darbeyle canınızı alırım.
Egoist ve de kavgacıyım evet. Ama bunu yapan ben değil, insan denilen canilerin bana öğrettikleri.

"Dökülsün yapraklar,
Kırılsın çiçekler,
İnsanlar değişsin,
Kırsın herkesi  birden
Sevilmesin kimse!
Ettiklerinden
Bulsunlar artık çaresini
Sevilsin en iyiler"

Umarım her şey yazdığım şiir gibi olur. Kötüler kaybeder iyiler kazanır. 

Kural vardır en güzelinden. Etme bulma dünyasındayız ya hani.
"Çektiren kişi yaptığı kötülüğün bin katını yaşamadan ölmez" diye. Düzgün mü dedim bu sözü orası kafi. Ama size yemin ederim sizi üzenler daha da beter olmadan gitmeyecek bu dünyadan.

Konuşmak isterseniz her zaman buradayım...
Hayallerimde psikologluk vardı her zaman. Kırılmış insanlara yardım etmek, onların hikayelerini paylaşmak isterdim. Her zaman mesajlarınızı beklerim. Belki sizin acınızı hafifletemem ama emin olun sonuna kadar yardımcı olurum...


*-* *-* *-* *-* *-* *-* *-* *-* *************