Bilalylmz54

Ben meyve uzattım insanlara,
          Onlar hiç aldırmadan kırdılar dallarımı.
          

Bir söz ver kendine,
          Her zaman küleceğine dair.

Bu gece şiir var benim için.
          Sadece ve sadece: Şiir var.
          Ne lüzum başka bir şeye. 
          Zaten şiirde duygular yokki sadece. 
          Yaşam var, yaşamak var.

Yaşadık sandılar, görmeden kanayan kalbimizi.
          Dalga geçtiler yazdığımız şiirlerle.
          Kırdılar hevesimizi.

Karantinaymış peh!
          Vücudum evde lakin, kıtalar dolaşır ruhum!
          Dolaşır peşimden ayrılmayan tutkum!

Sensizlik bir tek benim,
          İste sevgim, bu kadar derin.

Açan çiçekler gibi canlan içimde mutluluk,
          Patlat şu tomurcukları kalmayayım buruk.

Bir gün gecireceksin deseler, sensiz,
          Ne çok ağlardım önceden, sessiz sessiz.

Bir kadeh uzattılar bugün bana.
          Geçirir bu derdini dediler.
          Baktım kadehin içine sen yoktun.
          Bilmediler sensiz geçmeyeceğini derdin, bilemediler.

Denizler gördüm dalgasız, sakin,
          Zaten yalnızım ey dalga, neden gittin?