Μια πλανώμενη ψυχή αποκομμένη από το σώμα της .
Εκφράζει τις ανησυχίες της στο χαρτί
Οπότε μπορεί
Τα χέρια της πάντα λερωμένα με μελάνι
Άλλη μια μάχη με τις λέξεις έδωσε πάλι
Following
Sign up to join the largest storytelling community
or
Stories by Ανδρονίκη Καρανιάδη
Λύτρωση
και άναψες τα φώτα
βρήκες στο πλάι σου ένα μαχαίρι
είπες να σπάσεις τον δεσμό
ο λαιμός σου
γυμνός
μελανιασμέν...
Νυχτερινοι ατμοί
Η πόλη κοιμάται
μα η πόλη ξυπνάει
και η πόλη με τρώει
Εκεί όπου οι σκιές σκαλίζουνε τα φ...
Μάτωσε ο ουρανός
και βγήκαν οι κραυγές
από ένα δάσος σκοτεινό
εκεί όπου κουρνιάζουν οι σκιές
περιμένω να σε...