Esma Nur

Ve gözyaşına rağmen dilinde yine o nakarat:
          "Hayat her şeye,herkese rağmen devam ediyor."

Bazen mecbur kaldığın şeyler vardır.Gitmek gibi mesela ve gözyaşına yokmuş gibi davranıp gülmek gibi hatta...

Sustu sanıyorlar oysa içimde onca hıçkırık;duymuyorlar...

Her şey az ya da çok iz bırakıyor ve unutmak çok mümkün olmuyor.Alışmaktan başka çare yok.Yaralar iz bırakacak ama alışacağız ve "estetik gülüşlerle" o yaraları da kapatacağız...

İyi bir haberim var sana;hiçbir yara ilk günkü kadar acıtmıyor asla...

Bazen,her şeyi bir"PEKİ'ye"sığdırırsın...

Üstüme üstüme gelir bu duvarlar,
          En yakın arkadaşım karşımdaki aynalar,
          Sakın haddinden fazla değer verme insanlara,
          Alırlar o değeri hiçe sayarlar.

Acılarla mı yaşar insan yoksa anılarla mı?
          Gülerek mi devam eder yoksa takılıp kalır mı?
          Yaşarken yaşayabilir mi acaba?
          Yoksa engeller mi var yolunda?
          Dağı tırmanırsın,koşarsın kilometrelerce
          Ama iş insanlık olunca,yürüyemezsin saniyelerce...

Hayatınızın hikâyesini yazarken,kalemi başkasının tutmasına izin vermeyin...