Witajcie.
Pisanie chodzi mi już po głowie od dłuższego czasu. Mam pomysły, ale przelewanie ich na "papier" jest dla mnie męką. Czuję emocje, przeżywam je, ale opisanie ich to najtrudniejsza rzecz. Ale piszę bo daje mi to prawdziwą radość. Zawsze idę trochę pod prąd. Nie lubię zajmować się tym co jest teraz "modne". Dlatego w moich książkach nie znajdziecie dziewic, badboy'ów czy nastolatków (tym bardziej żadnego FF). Nie zawsze też wszystko skończy się happy-endem. Inspiracją są dla mnie silne kobiety, które wiedzą dokąd zmierzają. 
W pisaniu najbardziej lubię kiedy bohaterowie nie chcą się zachowywać tak jak ja bym chciała, kiedy mają swoje "charaktery" i kiedy nie mogę ich nagiąć do własnej myśli. Mam wtedy wrażenie, że opisuję prawdziwą historię. A prawdziwe historie są żywe, jaskrawe i pełno w nich emocji. 
Chciałabym żeby właśnie takie były moje książki.