"Anlamsız duaları kes,
Gözyaşlarını akıtan şeylerden kurtul.
Bir kadeh içip güzel anıları hatırla sadece,
Kendini bu kadar önemseme.
Korku ve endişeyle insanları tehdit edenler,
Kendi işledikleri günahlardan korkarlar."
...
Issız terk edilmiş sabahlar,
Şüphe içinde geçen geceler,
Tamamen değişen duygular...
Lanetlendiğini düşünmeyi bırak.
...
Adalet halkın rehberiyse,
Kanla boyanmış savaş alanlarında,
Suikastçının kılıcının ucunda,
Adalet neyin adaletidir?
...
Nerede bu yol gösterici ilkeler?
Işığı neye benzer bu bilgeliğin?
Güzel ve ürkütücü fani dünyada,
Kırılgan çocuklar sırtında taşır bu yükü.
...
Hey, boş hayaller, var olmayan illüzyonlar...
Ah.. Unutulan içkiler, aptalca düşünceler...
Ne dersin? Ufkun gözükmediği gökyüzüne bir bak.
Burada silik bir noktasın.
Bu dünyanın neden döndüğünü bilir misin?
Döner ve döner kendi kendine.
Gücünü her yerde hissettirir.
Her ülkeye ve millete,
İnsanların aynı olduğunu gösterir.
Bir ben mi kâfirim?
..."
~Joşi İkuta / İnsanlığımı Yitirirken