Tylko rutyna, znowu daje mi spokój
Tylko rutyna, znowu pozwala mi w lustrze nie widzieć tych szalonych oczu
Tylko rutyna, jedyna kochana, znowu ratuje przed światem
Tylko rutyna dociska mnie mocno do ziemi, gdy czuję, że styczność już tracę
Following
Sign up to join the largest storytelling community
or
Story by Blacker_White
Poezyjki
Jest to "książka" z moimi wierszami. Pisze je w przypływie chwili. Jedne radosne inne smutne. Mam n...
